بسم الله الرحمن الرحیم


آموزش خلاصه از طریقه استفاده مستقیم از نرم افزارهای کنسولی ویدئو و صوت در ویندوز

با سلام و احترام خدمت بازدیدکنندگان عزیز
همانطور که قول داده بودم یک مطلب اختصاصی وبلاگ تهیه نموده ام و مشوق اصلی آن قولی بود که به یکی از دوستان داده بودم و همین جا از ایشان تشکر می کنم و بابت تاخیر چندماهه پوزش می خوام.
قبل از شروع عرض کنم، این آموزش کلا مخاطبین کمی دارد و متاسفانه این که استفاده از نرم افزارهای کنسولی برای تعداد قابل توجهی از اشخاصی که در انجمن های نرم افزاری (ویندوزی) فارسی اصطلاحا سری در بین سرها دارند جزو علوم غریبه به حساب میاد. ولی چون اینجانب هم یک روزی احساس نیاز کردم و بدنبال یادگیری همین موضوعات ابتدایی اما از دور هولناک رفتم بنابراین مخاطبین کم هدف اینجانب می باشد. سیستم عامل مورد بحث ما نیز سیستم عامل مایکروسافت ویندوز می باشد. البته کاربران سیستم عامل لینکوس چون بیشتر با ترمینال سروکار دارند حتما می توانند از قسمت هایی از آموزش استفاده کنند. در هر صورت چون هدف اصلی کاربرانی هستند که قرار هست تازه با این مبحث آشنا بشوند سطح گویش و آموزش در حد گویش روزمره و آسان برای یادگیری نگه داشته میشه و در چند قسمت ارائه میشه. خب شروع می کنیم

نرم افزار کنسولی یا CLI چیست:
CMD.exe ویندوز را که حتما دیده اید. برنامه کنسولی یا CLI از لحاظ ظاهر مانند همین CMD ویندوز می باشد. اگر در کلاس های برنامه نویسی کامپیوتر مانند C++ و C#و.. شرکت کنید معمولا اولین برنامه ای که به شما یاد می دهند تا بنویسید یک برنامه کنسولی سادست که کلمه سلام را در صفحه کنسول می نویسد.

چرا برخی نرم افزارهای بزرگ و مطرح مثل بعضی کدک های ویدئویی و صوتی به شکل کنسولی و کتابخانه ای نوشته می شوند؟ چرا بصورت ظاهر گرافیکی یا GUIنیستند؟
شاید یکی از مهم ترین دلایل آن ارتباط آسان با سایر نرم افزارهاست. بعلاوه اینکه نوشتن یک نرم افزار بصورت کنسولی (cli) و یا بصورت کتابخانه ای (dll) اجازه را به (تیم) برنامه نویس می دهد که تمرکزش را روی آلگوریتم ها قرار بدهد تا سایز دکمه ها و پنجره ها و این برای یک برنامه حساس مثل یک کدک ویدئویی یا صوتی حیاتی بنظر می رسد. و...

خب نرم افزار کنسولی را که داریم، ظاهر گرافیکی را هم که سوم شخص زحمتشو کشیده و منتشر کرده و داریم، پس چرا نیاز پیدا می کنیم مستقیما به خود نرم افزار کنسولی رجوع کنیم؟
هیچ نیازی پیدا نمی کنیم!
مگراینکه در شرایطی خود را واقعا نیازمند ببینیم. از جمله:
عدم پوشش تمام امکانات نرم افزار کنسولی مربوطه در GUI مربوطه (و در نتیجه احتمال محروم شدن کاربر از اون امکان خاصی "که می داند بهش نیاز دارد")
عدم اجازه به آپدیت دستی نرم افزار کنسولی توسط سازنده GUI مربوطه (و در نتیجه محروم شدن کاربر از امکانات جدید اضافه شده در نرم افزار کنسولی "که می داند بهشون نیاز دارد")
برای بعضی ها، وقت گیر بودن و گمراه کننده بودن چیدمان GUI مربوطه و در نتیجه ترجیح دادن به استفاده از نرم افزار کنسولی بدون هرگونه واسطه.
عدم کمال GUI مربوطه از لحاظ امکانات متفرقه (مثلا نداشتن امکان مدیریت فایل ها بصورت گروهی برای تبدیل یا سایر موارد)
و...
همه ی اینها شرایط ایست که ممکن است "با توجه به نوع نیاز و میزان کاربری شما" برایتان محدودیت ایجاد بکند یا نکند. مخاطبین این آموزش کسانی هستن که از محدودیت رنج می برن.

طریقه کار با نرم افزارهای کنسولی چگونه هست؟
آسان. چند سوئیچ (مثلا –yو –g 60) تحویل نرم افزار مربوطه می دهید، سپس نرم افزار مربوطه آنها را parse می کند (یعنی سوئیچ ها را دریافت ،تفکیک، شناسایی و تحلیل می کند تا خطا نباشند) و در نهایت عمل خواسته شده را انجام می دهد.

چگونه سوئیچ ها را به نرم افزار کنسولی می دهیم؟
با تایپ کردن آنها:)
که اینکار به چند طریق می تواند انجام گیرد اما زیبا ترین روش همان فایل های batch (فایل هایی با پسوند bat. در ویندوز) هستند. که در این روش همه دستورات (اصطلاحا همه سوئیچ ها) را در فایل مذکور تایپ می کنیم و save می کنیم و بعد روش دوکلیک (همان دابل کلیک) می کنیم تا اجرا شود.

آیا سوئیچ های نرم افزارهای کنسولی، استاندارد واحدی دارند و یکسان هستن بین نرم افزارهای مختلف؟
خیر.

--پایان قسمت اول - برای مشاهده قسمت دوم به این پست مراجعه نمایید.